این پژوهش برای درک بهتر نقش برگ در عمر گل های بریده رز، به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در شهرستان خرم آباد در سال 1389 انجام گردید. فاکتورهای مورد آزمایش عبارت بودند از: فاکتور رقم با سه سطح (کافی بریک، پلاراستار و فول هاوس)، فاکتور برگ با دو سطح شامل وجود یا عدم وجود برگ بر روی ساقه گل دهنده و فاکتور ساکارز با دو سطح شامل وجود یا عدم وجود ساکارز4% در محلول نگهدارنده گل. نتایج نشان داد که حذف برگ به طور معنی داری در افزایش تعادل آبی، وزن تر نسبی و در نتیجه افزایش عمر گل بریده موثر است. افزودن ساکارز به محلول نگهدارنده شاخه های حاوی برگ، باعث خسارت به برگ ها و کاهش شدید جذب و تعرق شده و عملا این نوع شاخه ها از این نظر شبیه به شاخه های بدون برگ عمل کردند. افزودن ساکارز با وجود افزایش میزان مواد جامد محلول گلبرگ، اثر مثبتی بر عمر گل های بریده حتی در شاخه های بدون برگ ایجاد نکرد. بالاترین عمر گل بریده مربوط به شاخه های گل بدون برگ و بدون ساکارز رقم پلاراستار با عمر 6/11 روز بود که تفاوت معنی داری با شاخه های گل بدون برگ و بدون ساکارز ارقام کافی بریک (4/11 روز) و فول هاوس (0/11 روز) نداشت. شاخه های گل دارای برگ، بدون ساکارز و با ساکارز رقم فول هاوس به ترتیب با عمر 4/7 و 4/8 روز کمترین عمر گل بریده را نشان دادند.